-
1 wyku|ć
pf — wyku|wać impf Ⅰ vt 1. (uformować przez kucie) (w metalu) to forge; (w kamieniu) to sculpt, to carve 2. (wydrążyć) to cut, to hew [otwór] 3. książk., przen. to create- wykuwać lepszą przyszłość/nowe życie to create a better future/a new life4. pot. (nauczyć się na pamięć) to learn [sth] by heart a. rote [tabliczkę mnożenia]- wykuć materiał do egzaminu to cram for an examⅡ wykuć się — wykuwać się 1. (zostać uformowanym) to be forged a. sculpted 2. pot. (nauczyć się) to learn [sth] by heart a. rote- wykuć się czegoś na blachę to learn sth word-perfectThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wyku|ć
См. также в других словарях:
uformować — dk IV, uformowaćmuję, uformowaćmujesz, uformowaćmuj, uformowaćował, uformowaćowany 1. «nadać czemuś odpowiedni kształt, odpowiednią formę; ukształtować» Uformować klomb. Uformować z ciasta okrągły placek. 2. «ustawić w pewnym porządku,… … Słownik języka polskiego
urobić — dk VIa, urobićbię, urobićbisz, urób, urobićbił, urobićbiony urabiać ndk I, urobićam, urobićasz, urobićają, urobićaj, urobićał, urobićany 1. «nadać czemuś określoną formę, postać, określony kształt; uformować, ukształtować» Urobić masę betonową.… … Słownik języka polskiego
